تاثیر عوامل اقتصادی-اجتماعی بر میزان بروز بیماری های اتوپیک در مردان ۲۵-۱۶ ساله شهر سنندج

سابقه و هدف: ابتلا به برخی از عفونت ها از قبیل سرخک و هپاتیت a با القا پاسخ ایمنی سلولی باعث تحریک پاسخ ایمنی نوع th1 گشته و با خنثی نمودن فعالیت لنفوسیت های th2 باعث کاهش بیماری های اتوپیک می گردد. لذا به علت ارتباط وضعیت اقتصادی-اجتماعی با شیوع بیماری های عفونی، در این مطالعه ارتباط بین وضعیت اقتصادی-اجتماعی با بیماری های اتوپیک بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، به طریقه خوشه ای تصادفی مشخصات دموگرافیکی و اطلاعات اقتصادی-اجتماعی حدود 3500 نفر از مردان 25-16 ساله شهر سنندج توسط همکاران آموزش دیده در سال 1380 جمع آوری گردید، در ضمن وضعیت سلامتی و بیماری این افراد نیز با گرفتن شرح حال و معاینه بدست آمده و در پرسشنامه مربوطه ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس این مطالعه، فراوانی آسم، رینیت و کونژنکتیویت فصلی در مناطق حاشیه ای نسبت به نواحی اعیان نشین کمتر است (p<0.05). همچنین هر دو عامل کاهش درآمد خانواده و بالا رفتن میزان تحصیلات پدر، هر کدام تاثیر کاهنده بر روی فراوانی آسم فصلی دارند (p<0.05). فراوانی درماتیت اتوپیک در این جمعیت 1.5% بود که افزایش تحصیلات مادر باعث افزایش فراوانی این بیماری شده است (p<0.05). بالاخره فراوانی آسم اینترینسیک و فصلی به ترتیب 2.1% و 5.3%، رینیت و کونژنکتیویت فصلی و مزمن به ترتیب 11.8% و 6.1% بدست آمد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که شرایط اقتصادی-اجتماعی برتر تاثیر افزاینده ای بر روی فراوانی بیماری های اتوپیک در این جمعیت داشته است.